پایدار

شیطان‌پرستی به معنی پرستش شیطان به عنوان قدرتی فوق‌العاده قوی و بسیار قوی‌تر و موثرتر از نیروهای خوب دنیوی همچون خدا است. در شیطان‌پرستی، شیطان به عنوان نماد قدرت و حاکمیت بر روی زمین، قدرتی به عنوان برترین قدرت دو جهان مورد توجه و پرستش قرار دارد و این دنیایی را که به عنوان دوزخ برشمرده می‌شود را قانونمند می‌کند.  البته این تعریف بیشتر درباره نحله های سنتی شیطان پرست صادق است. در یک تعریف عام تر  شیطان‌پرستی، پرستش قدرت پلیدی است.

طبق یک دسته‌بندی دیگر دو تعریف برای گروه‌های شیطان پرستی ارائه شده است:

تعریف اول: هر گروهی که شیطان را به عنوان خدا قبول داشته باشد و آن را عبادت کند، که معمولاً از آن به عنوان الهه سیاه نیز یاد می‌کنند.

تعریف دوم: این تعریف معمولاً توسط بنیادگرایان مسیحی مورد استفاده قرار می‌گیرد. طبق این تعریف گروه‌هایی که از دین مسیحیت تبعیت نکرده و یا عیسی علیه‌السلام را با خصوصیاتی که در دین مسیح تعریف شده است، قبول ندارند شیطان‌پرست نامیده می‌شوند. (جامعه‌شناسی شیطان‌پرستی، مریم سعادتی، پایگاه اینترنتی جامعه‌شناسی ایران)